Πρέπει να αλλάξουμε τις καταναλωτικές μας τάσεις εστιάζοντας στην αγορά προϊόντων με δεοντολογικά, τοπικά και παραγόμενα προϊόντα και εποχιακών φρούτων και λαχανικών. Πρέπει να αναπτύξουμε ένα αποτελεσματικό σύστημα κοινής χρήσης πόρων εντός μιας κοινότητας.

Για παράδειγμα, ένας καλός τρόπος για να γίνει αυτό θα ήταν η ανάπτυξη ενός συστήματος που θα επιτρέπει στους πολίτες να δανείζονται αυτά τα αντικείμενα από γείτονες, φίλους ή μέσω διαδικτυακών συνδέσεων. Υπάρχουν ήδη ορισμένα μικρά έργα που προορίζονται για τον σκοπό αυτό, αλλά θα μπορούσαν να καταστούν πιο συνηθισμένα και διαδεδομένα με ευρύτερη χρηματοδότηση από την ΕΕ. 

Θα πρέπει να παρέχουμε δωρεάν κάρτες Interrail σε όλους τους νέους Ευρωπαίους που συμπληρώνουν το 18ο έτος της ηλικίας τους. Αυτό θα τους δώσει τη δυνατότητα να βιώσουν οι ίδιοι την Ευρώπη και τα ευρωπαϊκά ταξίδια. Θα επεκτείνει την ευκαιρία στους μειονεκτούντες νέους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν στο εξωτερικό.

Η πανδημία COVID-19 κατέδειξε ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων ψυχικής υγείας είναι πολυτέλεια που δεν μπορεί να αντληθεί οικονομικά από πολλούς ανθρώπους. Χρειαζόμαστε ένα σύμφωνο ψυχικής υγείας για να οργανώσουμε τους πόρους μας και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα ψυχικής υγείας στην παγκόσμια κοινότητά μας. Η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα του 2020 και του 2021 επιδεινώνεται από τη μεγαλύτερη αβεβαιότητα της κλιματικής αλλαγής. Για τον λόγο αυτό, είναι απαραίτητο η Ευρωπαϊκή Ένωση να υπογράψει και να προωθήσει μια ψυχική υγεία που υπόσχεται τη χρήση πόρων για την αντιμετώπιση της ψυχικής υγείας. Χρειάζεται:

— Θεραπεύει την ψυχική υγεία στα σχολεία και διδάσκει στα παιδιά πώς να αναζητήσουν βοήθεια για διάφορα ζητήματα ψυχικής υγείας

— Παροχή ψυχολογικής υποστήριξης σε ευάλωτες ομάδες, όπως αυτές που πλήττονται από την πανδημία και την κλιματική αλλαγή

— Επιδότηση της θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας

— Θέσεις κεφαλαίων για περισσότερους ψυχολόγους στα εθνικά συστήματα δημόσιας υγείας

Η Ευρώπη πρέπει να είναι σε θέση να ανταγωνίζεται τις αναδυόμενες υπερδυνάμεις και να έχει λόγο στο μέλλον του κόσμου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να καταστεί ισχυρό ομοσπονδιακό κράτος.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπεραμύνεται για τη φορολογική ένωση και την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και αγαθών. Ωστόσο, σε άλλες περιπτώσεις, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί επιμέρους στόχοι και στρατηγικές που υπονομεύουν την ενότητα της Ένωσης. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να αρχίσουμε να μιλάμε για την ΕΕ ως ομοσπονδιακό κράτος ή ακόμη και ως συνομοσπονδία — για την άσκηση της ισχύος της ενοποιημένης συλλογικής και όχι μιας κατακερματισμένης συλλογικής φωνής διαφορετικών εθνών.

Αυτό θα σήμαινε επίσης την εφαρμογή συνεκτικής εξωτερικής πολιτικής, στρατού και οικονομίας, καθώς θα καθιστούσε την Ένωση ισχυρότερη στη διεθνή σκηνή.

Υπήρξε ένα έτος αναταραχής για τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης εν μέσω της πανδημίας COVID-19. Δεν θα αποτελούσε σημαντική πηγή ανθεκτικότητας η εξάρτηση των κρατών μελών της ΕΕ από ένα ορισμένο επίπεδο υγειονομικής περίθαλψης και η παροχή βοήθειας για τη χρηματοδότησή του σε ολόκληρη την περιοχή σε περίπτωση μελλοντικών επιδημικών εξάρσεων του ιού; Η ΕΕ χρειάζεται ένα καθολικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης με κοινό προϋπολογισμό, στο οποίο θα συνεισφέρουν όλα τα κράτη μέλη. Ο προϋπολογισμός αυτός θα πρέπει να εξασφαλίζει ίσους μισθούς για τους εργαζομένους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και ισότιμο επίπεδο φροντίδας για όλους τους ευρωπαίους πολίτες.

Για να καταστεί δυνατή η ανταλλαγή γνώσεων, θα πρέπει να υπάρχουν πλατφόρμες στις οποίες οι περιφέρειες της ΕΕ θα μπορούν να ενημερώνονται σχετικά με διαφορετικά μοντέλα ένταξης ή να παρουσιάζουν τα δικά τους.

Ξεκινά ήδη από το σχολείο. Στην τάξη μου υπήρχαν μαθητές με αναπηρία (σύνδρομο Down, Asperger και άλλοι). Μαζί μάθαμε να ανακαλύψουμε τον κόσμο, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, καθένας με τη δική του άποψη. Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι ορισμένοι από εμάς έμαθαν διαφορετικά πράγματα από άλλους. Δεν είχε σημασία το γεγονός ότι ένας μαθητής είχε επιπλέον εκπαιδευτή. Δεν ήταν σημαντική, διότι αυξήσαμε να είμαστε διαφορετικοί. Και πιστεύω ότι αυτό ακριβώς θα πρέπει να μαθαίνετε στο σχολείο. 

1. Θα πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά στο σχολείο πώς να ζουν σε κρίσιμες καταστάσεις, όπως μια πανδημία, και πώς να ενεργούμε σε επικίνδυνες καταστάσεις, για να προστατεύουμε τα ίδια και άλλους.
2. Θα πρέπει να δώσουμε στους νέους περισσότερες ευκαιρίες να βοηθήσουν τους άλλους κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.
3. Θα πρέπει να δημιουργήσουμε διάλογο μεταξύ των γενεών, στο πλαίσιο του οποίου οι νέοι θα μπορούν να βοηθούν τις παλαιότερες γενιές και να εκδίδουν θεωρήσεις αντιστρόφως.
4. Να συνδέσετε νέους από διάφορες χώρες μέσω διαδικτυακών κοινών μαθημάτων στα σχολεία ή τα συγγράμματα, για να μοιραστείτε την καθημερινή τους πραγματικότητα και να συζητήσουν πώς ζουν οι άνθρωποι σε διάφορα κράτη μέλη.

ακούγοντας τους νέους στην ΕΕ και στηρίζοντας πρωτοβουλίες που θα ενισχύσουν επίσης την κοινωνία των πολιτών των νέων σε ολόκληρο τον Ατλαντικό.